Thursday 18 June 2009

De Vraag Wie Ze Is


Intussen huist ze al zo lang in mijn hoofd
en al zo bijna overal - maar wie ze is

een zinloze vraag, je zoekt in je herinneringen
naar iets onvoorstelbaars, ik weet het, maar
ook zinloze vragen vragen een antwoord

eigenlijk is ze nog steeds die jonge vrouw
die ik ooit toevallig ergens tegenkwam
- maar wie ze is - in mijn hoofd
vind ik haar niet terug

er zijn momenten dat ik ineens weer weet
dat de mens eenzaam is, ook ik

en dat ik naar haar kijk en denk: zij daar
dat is ze, zo zichtbaar, zo sterfelijk

------------------------------------
uit: 'Een man in de tuin', 2004.
BRON:
http://www.gedichten.nl/nedermap/gedichten/gedicht/138832.html?zoekresultaat=ja

Ik denk dat dit een mooi gedicht is. Want wat hier geschreven is, gaan veel mensen dat ooit ervaren.
‘ook zinloze vragen vragen een antwoord.’ Deze zin spreekt me het meeste aan, omdat het gewoon logisch klinkt; alle soort van vragen hebben een antwoord nodig, daarom heten ze vragen.
Eerst dacht ik dat hij was over iemand belangrijk aan het praten, maar dan als ik het weer las dan vroeg ik me af dat als ze zo’een mens is die een grote indruk laat en zo’een belangrijke persooon voor hem is, dan hoe kan hij haar zo makkelijk vergeten? Maar dan kom ik op de conclusie dat ze heeft een eenzaam beeld in zijn hoofd gelaten, en daar voor hij hoeft haar niet persoonlijk te kennen
Het gedicht gaat over een vrouw die de dichter eens had ontmoet maar hij kent haar niet en hij weet haar naam niet, alleen maar haar beeld. Het staat duidelijk in het tekst:
‘ die ik ooit toevallig ergens tegenkwam
- maar wie ze is - in mijn hoofd
vind ik haar niet terug ’







Die mooie beloften

De grazige weiden, de stille wateren,
ik heb ze gezocht en inderdaad
gevonden, ze waren nog mooier
dan mij was beloofd,
prachtig.

En in dit liefelijk landschap de zoon
van de maker, aan een boom genageld,
maar geen spoor van geweld
of verzet, alleen maar
vrede, rust.

Zijn lege ogen kijken het landschap in,
om zijn mond spelen eeuwige vragen,
waarom dan, wie ben je,
waar was je, e.d.

Zonder verwijt, hij moet hebben geweten
wat er zou gaan gebeuren.
Ik heb geen antwoord.

-----------------------------------

Bron: http://www.gedichten.nl/nedermap/netgedichten/netgedicht/61373.html?zoekresultaat=ja


Een heel mooie gedicht die gewoon het schoonheid van de wereld laat zien. Ik vind dat deze gedicht een heel rustgevende gevoel geeft, bijvoorbeeld, ‘De grazige weiden, de stille wateren,’ is een heel kalm zin. Het is ook een heel mooi gedicht omdat er een heel sterke beeld ven dit plek wordt gecreĆ«erd. Maar volgens mij zijn ‘Zijn lege ogen kijken het landschap in, om zijn mond spelen eewige vragen,’ het meest emotioneel regels van dit hele gedicht. Het is heel simpel maar hebt een diepe betekenis. Wat voor vragen en hoe kunnen ze ‘spelen’? Eigenlijk wil de schrijver gewoon zeggen dat de man veel vragen had. Het eerste en tweede alineas vertellen ons hoe prachtige deze plek is. In het derde deel ontmoeten wij de man met vragen, en het laatste zegt ons dat er iets is gebeurd, waarover de man wist. Maar wij weten het niet. Volgens mij gaat dit gedicht over het dood gaan. Het mooie plek in het begin is de hemel, de man – het dooie ziel. Hij heeft begrepen dat hij dood zou gaan, daarom ‘zonder verwijt’. Het schrijver (of het ‘ik’ figuur) is een beetje verloren dus ‘Ik heb geen antwoord’.

No comments:

Post a Comment